Iona

Stel je nu voor met
windverwarde haren en
golven zijn van slag
meerstemmig koor
van woede en
blijheid en verdriet

Maar niemand die het ziet
die zilte adem
waas op mijn gezicht en
oor slechts op de roep gericht
van meeuw en kraai en
blatend schaap

De smaak van levend vergezicht
vervlogen eilanden
ik neem ze mee
onder een drijvende wolkenzee
omringd door steen en been
verborgen voorouders

Zo kom ik thuis.